ไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม “ผู้ว่าธนาคารฯ สู่ รัฐมนตรีเอ็นจีโอ”

3208 23 Jun 2018

ไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม “ผู้ว่าธนาคารฯ สู่ รัฐมนตรีเอ็นจีโอ”

เด็กชายไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม เกิดที่ตำบลนาคู อ.ผักไห่ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา  เป็นบุตรชาวจีน มีพี่น้องทั้งหมด 8 คน เด็กชายไพบูลย์ เติบโตมาแบบเด็กธรรมดาสามัญชนทั่วๆไป ดำเนินชีวิตเรียบง่าย  สมถะ มีความวินัยในตัวเองสูง มีความมุ่งมั่นทั้งการเรียนไปจนถึงการทำงาน ดำเนินชีวิตบนพื้นฐานของความรู้จักพอดี พอเพียง  

ในวัยหนุ่มและในวัยทำงาน นายไพบูลย์ เป็นคนอัธยาสัยดีเป็นกันเองกับทุกคน ไม่ถือตน ทำให้ใครที่สัมผัสจะรู้สึกอบอุ่น มีจิตใจที่มากด้วยความรัก มีเมตตา ชอบช่วยเหลือ ให้เกียรติและให้อภัยคนเสมอ โดยสามารถรับรู้ได้ด้วย แววตา คำพูด สีหน้า ท่าทางและการปฏิบัติต่อทุกคน ด้วยมิตรไมตรีและสุภาพ

เมื่อเริ่มทำงานทางสังคม นายไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม กลายเป็นที่เคารพของขบวนชุมชน ตลอดจนองค์กรภาคประชาสังคม นอกจากในภาคส่วนราชการ ภาคส่วนธุรกิจ โดยเฉพาะนักการเงินการธนาคาร ต่างก็เคารพศรัทธาในความเป็นผู้นำที่มีจิตใจดีงาม มีคุณธรรม
นอกจากนั้น ในความเป็นผู้นำองค์กร ที่มีความรู้ที่หลากหลาย ทั้งด้านการพัฒนาชุมชน ด้านการพัฒนาองค์กร ด้านการบริหาร การเงิน กองทุน และด้านพัฒนาการเรียนรู้  มีวิสัยทัศน์ไกล คิดเป็นระบบ มองเนื้องานเป็นยุทธศาสตร์  ขับเคลื่อนภาพรวมได้ ขับเคลื่อนเชิงนโยบายได้อย่างมีประสิทธิภาพ เป็นที่ยอมรับทุกระดับชั้นของสังคม

จุดเด่นที่สำคัญอีกประการหนึ่งของนายไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม คือมีแนวคิดมองการเปลี่ยนแปลงสังคมตั้งแต่ระดับฐานราก และยึดมั่นการเปลี่ยนแปลงสังคม ต้องมาจากฐานราก และยึดมั่นในหลักการ ความถูกต้อง โดยมองประโยชน์ส่วนรวมเป็นหลัก ในการทำงานอุทิศตนเรื่อยมา

ด้วยความที่เป็นบุคคลหนึ่งที่ พูด คิด ทำ เพื่อคนจน เพื่อคนยากไร้ในสังคม หรือกลุ่มฐานรากของสังคม เสมอมาหลังจากปลดเกษียณจากงานธนาคาร และสามารถทำงานเป็นที่ยอมรับนับถือจากองค์กรภาคประชาสังคม ทำให้ได้ฉายานามว่า “รัฐมนตรีเอ็นจีโอ”  

ถึงอย่างไร มหาบุรุษสามัญชน นามว่า ไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม เป็นบุคคลต้นแบบของสังคม ทั้งในแง่ ความดี ความงาม ความเสียสละ และความเรียบง่าย ตลอดกาล....

....................................
ขอบคุณภาพ จาก สสค. / www.gotoknow.org / และ   http://rcp.in.th

อัฎธิชัย ศิริเทศ
ทีมงานไทยเอ็นจีโอ เขียน

“สังคมที่พึงปรารถนาควรมีสามฐานหลักประกอบรวมกันสนับสนุนเกื้อกูลกัน ฐานที่ 1 คือความดี ฐานที่ 2 ความสามารถ และฐานที่ 3 ความสุข สามฐานนี้จะเกื้อกูล ค้ำยันซึ่งกันและกัน  ถ้าขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่งจะขาดความมั่นคงยั่งยืน และจะเจริญก้าวหน้าต่อไปไม่ได้ จะมีการสะดุดเป็นระยะๆ เช่นสังคมไทยในทุกวันนี้ ผมคิดว่า ความอ่อนด้อยที่มากที่สุด คือ เรื่อง ความดี”

( ไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม )